چکاپ دستگاه گوارش عفونت با هلیکوباکترپیلوری زمانی اتفاق می افتد که باکتری به نام هلیکوباکترپیلوری، معده را به عنوان محل سکونت انتخاب کند.

پس از ورود هلیکوباکترپیلوری به بدن، غشاء معده توسط چکاپ دستگاه گوارش این باکتری مورد تهاجم قرار می گیرد.

غشای معده از فرد در برابر اسیدی که بدن برای هضم غذا ترشح می کند، محافظت می نماید. وقتی میکروب آسیب قابل توجهی به غشای معده وارد کرد،

اسید می تواند وارد غشا شده و باعث به وجود آمدن زخم معده گردد. زخم معده موجب خونریزی، عفونت و جلوگیری از حرکت غذا در دستگاه گوارش می شود.

این عفونت عامل شایع در ایجاد زخم معده است و در بیش از نصف مردم جهان وجود دارد. بیشتر مردم از وجود عفونت در بدن خود بی خبر هستند، چون بیماری را بصورت دقیق نمی شناسند.

در صورتی که فردی علائم و نشانه های این عفونت را داشته باشد، پزشک جهت تشخیص قطعی، آزمایش بررسی عفونت با هلیکوباکترپیلوری را در خواست می نماید.

روش های تهاجمی بیوپسی آندوسکوپیک

از مخاط معده و انجام تست اوره آز سریع Biopsy Urease Test اولین انتخاب، بیوپسی مخاطی از ناحیه آنتر معده است که نمونه بیوپسی شده در درون محلول حاوی اوره قرار داده می شود.

تغییر رنگ محیط نشانه تجزیه اوره توسط H.pylori و قلیایی شدن محیط است. حساسیت این روش 100-79 درصد و ویژگی آن 100-92 درصد است.

برداشتن تعداد زیاد نمونه بخصوص از تنه معده (علاوه بر ناحیه آنتروم) سبب افزایش حساسیت تست می شود.

موارد منفی کاذب در بیمارانی که دچار خونریزی فعال و یا خونریزی اخیر می باشند، کسانی که آنتی بیوتیک دریافت کرده اند و یا تحت درمان ضد ترشحی بوده یا هستند دیده می شود.

روش های غیر تهاجمی آزمون های سرولوژیک

روش های ارزانی هستند ولی از آنجائیکه سویه های H.pylori در مناطق جغرافیایی مختلف ،

متفاوت هستند عدم استفاده از آنتی ژنهای بومی هر منطقه در کیت های تشخیصی آزمایشگاهی سبب کاهش حساسیت این تست ها می شود.

آنتی بادی از کلاس IgG در 95-94 درصد بیماران، تقریبأ 2 ماه پس از ورود باکتری به بدن مثبت شده و پس از ریشه کنی عفونت تا یک سال یا بیشتر مثبت باقی می ماند.

ویژگی این تست حدود 71-41 درصد است که نشانه موارد بالای مثبت کاذب ،(چکاپ دستگاه گوارش)

در اثر آنتی بادی بوجود آمده در سایر عفونت ها و ایجاد واکنش متقاطع با این تست است.

آنتی بادی از کلاس IgA نیز در 97-94 درصد بیماران ، تقریبأ 2 ماه پس از ورود باکتری به بدن مثبت شده و تقریبأ 3 الی 4 هفته پس از ریشه کنی عفونت سطح آن کاهش می یابد.

ویژگی آن حدود 72-59 درصد است (چکاپ دستگاه گوارش) نشانه موارد بالای مثبت کاذب در اثر آنتی بادی بوجود آمده در سایر عفونت ها و ایجاد واکنش متقاطع با این تست است.

آنتی بادی از کلاس IgM شاخص غیر حساس از عفونت حاد (با حساسیت حدود 28-14 درصد) بوده و کاربرد بالینی حتی در کودکان ندارد. سطح این آنتی بادیها هیچگونه ارتباطی با شدت و وسعت عفونت ندارد.

و از طرفی این تست ها قادر به افتراق فرم فعال بیماری از موارد بهبود یافته نمی باشند. تست های سرولوژیکی در تعیین پروتکل درمان ،

تأیید نتیجه درمان قطعی و تشخیص بیماری در کودکان استفاده محدودی داشته و قابل اعتماد نیستند.

از طرفی درمان زودرس با داروهای ضد میکروبی در عفونت H.pylori پاسخ آنتی بادیها را مهار کرده و چنین بیمارانی مستعد عفونت مجدد می شوند.

تست تنفسی اوره (Urea Breath Test)

این روش بر اساس است فعالیت آنزیم اوره آز هلیکوباکتر پیلوری است. اوره نشاندار ( 14C- or 13C- urea) موجود در کپسول خوراکی که توسط بیمار خورده می شود به آمونیاک و CO2 حاوی کربن نشاندار شده،(چکاپ دستگاه گوارش)

متابولیزه شده و CO2 از طریق مخاط به جریان خون انتشار یافته و از آنجا به شش ها و در نهایت به بازدم انتقال می یابد. با جمع آوری CO2 نشاندار موجود در بازدم میزان CO2 تولید شده در معده را می توان اندازه گیری نمود.

اگر CO2 نشاندار آشکار گردد نشانه عفونت فعال هلیکوباکتر پیلوری می باشد.(چکاپ دستگاه گوارش) به علت دوز بسیار پایین داروی مورد استفاده در این تست، مصرف آن در موارد بارداری و همچنین کودکان مجاز می باشد.