امروزه روش های مختلفی برای تشخیص جنسیت نوزاد وجود دارد. این روش ها به دو دسته کلی تقسیم می شوند:

روش های علمی:

سونوگرافی: سونوگرافی رایج ترین روش برای تشخیص جنسیت نوزاد است. این روش از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از داخل رحم استفاده می کند. در سونوگرافی، پزشک می تواند اندام تناسلی جنین را مشاهده کند و جنسیت آن را تشخیص دهد.
آزمایش خون: آزمایش خون مادر باردار می تواند DNA جنین را برای تعیین جنسیت آن بررسی کند. این آزمایش از هفته دهم بارداری قابل انجام است.
آزمایش CVS: آزمایش CVS نمونه ای از پرزهای جفتی را برای بررسی DNA جنین جمع آوری می کند. این آزمایش از هفته دهم بارداری قابل انجام است و می تواند جنسیت جنین را با دقت بالایی تعیین کند.
آزمایش آمنیوسنتز: آزمایش آمنیوسنتز نمونه ای از مایع آمنیوتیک را برای بررسی DNA جنین جمع آوری می کند. این آزمایش از هفته پانزدهم بارداری قابل انجام است و می تواند جنسیت جنین را با دقت بالایی تعیین کند.

روش های سنتی:

علائم بارداری: برخی از افراد معتقدند که علائم بارداری می تواند جنسیت جنین را نشان دهد. به عنوان مثال، تهوع صبحگاهی شدید و ویار به غذاهای شیرین می تواند نشان دهنده بارداری دختر باشد.
جدول چینی: جدول چینی یک روش سنتی برای پیش بینی جنسیت نوزاد بر اساس سن مادر و ماه بارداری است.
تقویم مایا: تقویم مایا یک روش سنتی دیگر برای پیش بینی جنسیت نوزاد بر اساس تاریخ تولد مادر و پدر است.

نکاتی در مورد تشخیص جنسیت نوزاد:

دقت روش های علمی برای تشخیص جنسیت نوزاد بسیار بالا است.
روش های سنتی برای تشخیص جنسیت نوزاد هیچ پایه علمی ندارند و دقت آنها ثابت نشده است.
انتخاب روش تشخیص جنسیت نوزاد به عهده والدین است.
در برخی از کشورها، به دلیل مسائل فرهنگی یا اجتماعی، تعیین جنسیت نوزاد قبل از تولد ممنوع است.

در نهایت، تشخیص جنسیت نوزاد یک موضوع شخصی است و والدین باید با توجه به شرایط خود بهترین روش را انتخاب کنند.